¡A Real Banda de Gaitas na Catedral...!

Estou abraiado. Escoito na televisión local a Real Banda de Gaitas da Deputación Provincial de Ourense tocando na Catedral no concerto de Nadal. Si, están lendo ben, o Nadal entra oficialmente en Ourense co paso da oca.
Eu non son un experto mais sinto o son desta banda estrano. A min esa percusión ponme do fígado. Lémbrame a instrucción no cuartel, aquelas mañás interminables desfilando ó son da banda do rexemento... E xa non digo se me poño a mirar a forma de tocar: esa forma de mover baquetas e mazas efectista, circense, case de "majorette", daquelas que de nenos viamos na popular Batalla de Flores das festas de Ourense...
Esa forma tan seria de tocar por parte dos gaiteiros. Ese hieratismo inexpresivo, frío, marcial... A Banda de Gaitas toca panxoliñas. Agora imaxínense unha panxoliña coma por exemplo "Por entre as silveiras", que amosa unha tenrura extrema, que presenta ao Neno cheo de frío, pobriño, soíño, quentado por un boiciño, interpretada marcialmente, coa percusión antes descrita e cunhas voces femininas duras que berran para facerse escoitar ante tanta densidade sonora. Imaxínense. ¡Un cóctel explosivo!
Schubert compuxo un Ave María archifamoso, versionado de moi diversas maneiras... Faltaba a versión da Banda de Gaitas. Claro, cada versión ten a pegada profunda do estilo do versionador. Sigan imaxinando... ¡Quedei pasmado!
Que conste que para min a Banda de Gaitas ten tamén cousas positivas.
Eu pensaba... co órgano tan estupendo que está no alto, na Catedral, ¡qué ben soaría un concerto de panxoliñas acompañando a un coro! ¡Ah! Pero iso non se leva. Iso "non está de moda". Iso non é rentable... Ademais, canto menos se toque o órgano, máis tempo nos durará.