As axudas da Xunta para mercar un ordenador
A Consellería de Educación vai entregar 300 euros a 10.000 alumnos de quinto de primaria a segundo da ESO dos colexios públicos e concertados para favorecer ás familias coas rendas máis baixas para que as novas tecnoloxías poidan entrar nestes fogares. É unha axuda compatible con outras axudas públicas e privadas doutros organismos públicos e entidades. Temos visto por aí axudas de entidades públicas que esixen ter conexión tipo ADSL, cousa rara na Galicia rural (este é un xeito máis de desigualde).
Esperemos que realmente a axuda lle sexa concedida a familias con rendas baixas, aínda que para estas familias 300 euros pouco lle suporán ante o prezo dun portátil ou ordenador de sobremesa. Máis cando parece que van esixir comprometerse ás familias a manter o ordenador durante catro anos (cousa que non teño nin idea de como se pode demostrar). Canto máis barato sexa un ordenador, antes se queda desfasado.
O que nos chama particularmente a atención é o procedemento de solicitude. Non sei. Ás veces parece que as mentes pensantes desa consellería deben vivir noutro mundo, noutra dimensión. Xa lles pasou cando de golpe e porrazo, a varios días de escomezar o curso, decidiron a gratuidade de todos os libros de primaria polo sistema de préstamo por catro anos sen decatarse que no primeiro ciclo de primaria os alumnos escriben nos libros e hai que cambialos cada ano... Pois agora, este procedemento de solicitude da axuda só se pode realizar por Internet. Para acceder a Internet cómpre ter un ordenador. As familias que xa mercaron un ordenador desde o primeiro de xaneiro son afortunadas (agora, a cumprir os requisitos de ter renda baixa...). Pero se o obxectivo da axuda é favorecer a compra desta tecnoloxía, ¿como farán os fogares que non a teñan para solicitar dita axuda? Claro, primerio deben mercar un ordenador, conseguir conexión a Internet ( no rural case non hai ADSL, tampouco é imprescindible hoxe en día...), recibir un curso rápido de manexo e logo aprender a entrar na páxina web da Consellería para cubrir os formularios. E todo isto débeno facer nun prazo dun mes. ¡Que ben!¡Canta lucidez hai por aí arriba! Isto sería parecido a esixir ir ao exame teórico do carné de conducir, conducindo o teu propio coche. Igual ás mentes pensantes contan coa boa dispoñibilidade dos veciños, dun amigo, dos funcionarios e autoridades para prestarlle os ordenadores ou para facerlles eles mesmos os trámites. ¡Que lle imos facer!
Algúns pensarán só son 300 euros... pero por 10.000 familias son... 3.000.000 de euros... case nada. ¿E con eses cartos non se podería tomar outro tipo de medida máis efectiva que realmente beneficiara ás familias con rendas máis baixas para que entrasen no universo das TIC?
Esperemos que realmente a axuda lle sexa concedida a familias con rendas baixas, aínda que para estas familias 300 euros pouco lle suporán ante o prezo dun portátil ou ordenador de sobremesa. Máis cando parece que van esixir comprometerse ás familias a manter o ordenador durante catro anos (cousa que non teño nin idea de como se pode demostrar). Canto máis barato sexa un ordenador, antes se queda desfasado.
O que nos chama particularmente a atención é o procedemento de solicitude. Non sei. Ás veces parece que as mentes pensantes desa consellería deben vivir noutro mundo, noutra dimensión. Xa lles pasou cando de golpe e porrazo, a varios días de escomezar o curso, decidiron a gratuidade de todos os libros de primaria polo sistema de préstamo por catro anos sen decatarse que no primeiro ciclo de primaria os alumnos escriben nos libros e hai que cambialos cada ano... Pois agora, este procedemento de solicitude da axuda só se pode realizar por Internet. Para acceder a Internet cómpre ter un ordenador. As familias que xa mercaron un ordenador desde o primeiro de xaneiro son afortunadas (agora, a cumprir os requisitos de ter renda baixa...). Pero se o obxectivo da axuda é favorecer a compra desta tecnoloxía, ¿como farán os fogares que non a teñan para solicitar dita axuda? Claro, primerio deben mercar un ordenador, conseguir conexión a Internet ( no rural case non hai ADSL, tampouco é imprescindible hoxe en día...), recibir un curso rápido de manexo e logo aprender a entrar na páxina web da Consellería para cubrir os formularios. E todo isto débeno facer nun prazo dun mes. ¡Que ben!¡Canta lucidez hai por aí arriba! Isto sería parecido a esixir ir ao exame teórico do carné de conducir, conducindo o teu propio coche. Igual ás mentes pensantes contan coa boa dispoñibilidade dos veciños, dun amigo, dos funcionarios e autoridades para prestarlle os ordenadores ou para facerlles eles mesmos os trámites. ¡Que lle imos facer!
Algúns pensarán só son 300 euros... pero por 10.000 familias son... 3.000.000 de euros... case nada. ¿E con eses cartos non se podería tomar outro tipo de medida máis efectiva que realmente beneficiara ás familias con rendas máis baixas para que entrasen no universo das TIC?
Ningún comentario:
Publicar un comentario