Un caos...

Os acontecementos que están a seguir a suceder desde a masiva folga de mestres reivindicando unha xornada escolar de catro horas para xuño e setembro auguran un caos nos centros.
As centrais sindicais firmantes do acordo poden sentirse moi orgullosas. Saben que en Ourense a Delegación enviou aos centros a orde de que a hora de entrada en setembro do 2007 ten que ser a mesma que en xuño de 2007? Os centros que entran ás dez, poderán rematar as clases ás tres da tarde para logo darlle o xantar aos rapaces? Semella que é moi tarde para comer, de tal xeito que terán unha xornada de menos de cinco horas lectivas. Por un lado, obrigan a todos os centros a solicitar unha xornada de cinco horas e a Administración só garante esta xornada nos centros onde non haxa transporte escolar. Nos demais, poderán ter unha xornada de catro horas e media, catro horas, catro e cuarto, catro e tres cuartos... Así as diferencias entre centros urbáns e centros rurais agudizaranse.
Para isto, non sería mellor deixar todo como estaba? Quen puxo a esta conselleira esta pataca quente nas mans? Por que crear problemas, en vez de solucionalos? Quen sae gañando? Gañou moitos votos o PSOE con esta medida? Pagou a pena ter tantos problemas novos e non cumprir o que se firma? Que gañaron as centrais sindicais firmantes do acordo? Saen os nosos alumnos gañando con esta medida?
Moitos interrogantes. A verdade é que falta sentido común nesta consellería...

¿Onde están as nosas caixas de aforros?

¿Onde están as nosas caixas de aforros?¿En que negocios están metidos?¿Por que outras entidades invirten na conservación e posta en valor do noso patrimonio?
O ano pasado, CajaDuero pagou a afinación do órgano de Xunqueira de Ambía para que se puidese desenvolver cun mínimo de calidade o Ciclo de Órgano e Música Antiga desa vila ourensá. Hoxe enteŕamonos que Caixa Catalunya financiou a restauración dun retablo de importante calidade artística na nosa Catedral, tal como se pode ler nesta nova.
¿Restaurar patrimonio ourensán non é rentable para as nosas caixas? ¿Non se nutren cos nosos aforros? Sería preciso estar máis atentos e facer máis por Ourense en todos os eidos.

D. Luis Gallego Domínguez

Acaba de morrer o meu médico "de sempre", o doutor D. Luis Gallego Domínguez. Pediatra moi competente e médico de calquera que fose pola súa consulta, a súa formación, o seu ollo clínico e, sobre todo, a súa humanidade facían del o médico ideal. Nos tempos en que non había seguros médicos xeralizados, D. Luis atendía a todo o mundo sen cobrarlle nada. Por iso a súa consulta estaba a disposición de xentes humildes que apreciaban o grande traballo do doutor. Cando ías cuns síntomas, el sempre dicía que iso xa o tivera el. Isto para ti supoñía certa relaxación na preocupación e, seguindo a súas indicacións, sanabas rápido. Era unha persoa de trato afable e sempre se amosaba humilde e sinxelo, dúas características típicas de persoas sabias.

Coido que D. Luis constitúe un modelo no que moitos profesionais da medicina poderían mirarse e analizar a súa actuación.

Morreu D. Luis Gallego. O meu doutor. O doutor de moitísimos ourensáns e ourensás. Sempre estará no noso recordo. Gracias, D. Luis.

Folga de mestres...

Parece mentira. Nun país tan desenvolvido coma o noso, ás 14:30 horas aínda non comunicou a Consellería de Educación a porcentaxe de seguimento da folga de mestres convocada pola CIG. ¿Será unha nova mostra das malas artes empregadas por este organismo?
Foi unha folga á que moitos profesores, non só da CIG, senón tamén independentes e dos propios sindicatos que firmaron o preacordo para cargarse as reivindicacións do profesorado, víronse obrigados a apoiar. Non podemos consentir as manobras da consellería para dividir e desmobilizar ao profesorado, o vodevil que representaron as centrais sindicais que en principio convocaron unha folga na que endexamais creron e que logo firman un preacordo, o luns 30 de abril, exactamente o mesmo que o existente o sábado, cando negociaron por separado coa consellería. Un preacordo no se que cargan a xornada de catro horas e na que, a pesares do que digan eses sindicatos, consellería e medios de comunicación, non se garante en absoluto a igualdade de acceso de todos os centros a esa nova xornada de cinco horas. Bastaba que o acordo contemplase que a xornada se xeralizaba a todos os centros, independentemente de que teñan ou non servizo de transporte escolar, para que esta mobilización tivese menos repercusión. Porque señores, se a xornada dos centros depende do transporte escolar, está claro que con ese preacordo, tal como está redactado, seguiría habendo diferencias entre os centros, saíndo os do rural claramente perxudicados. Todos sabemos a tarta que se reparten os transportistas e cómo está deseñado o plano do transporte escolar nas catro provincias. Farían falla unha porrada de millóns para que todos os centros de Galicia, de infantil, primaria e secundaria, tivesen prácticamente o mesmo horario. Coidamos que no fondo, a consellería queríalle meter un gol pola escuadra ao profesorado galego co beneplácito de sindicatos que, ao parecer, non lle importa en absoluto defender as condicións de traballo de quen representan.
No fondo, estamos a defender tamén aos nosos alumnos e alumnas. Non podemos consentir que exista a posibilidade de que algún colexio galego teña que impartir clase pola tarde en xuño e setembro, porque as condicións nas que se van impartir esas clases non son as mellores para que os procesos de ensino-aprendizaxe se dean con proveito e con efectividade.
Se o argumento é a conciliación laboral e familiar dos pais dos alumnos, invírtase presuposto en monitores de tempo libre e demais, deste xeito a escola pemanecerá aberta con actividades axeitadas á estiaxe e poderá servir como centro de acollida de rapaces que, cada día máis, botan en falta estar cos seus pais e nais. Os sindicatos tiñan que loitar nas empresas para que as xornadas de traballo tiveran en conta a xornada escolar dos seus fillos. Pero estamos a falar dunha sociedade moi evolucionada, da que estamos, de momento, a anos luz.