Folga de mestres...

Parece mentira. Nun país tan desenvolvido coma o noso, ás 14:30 horas aínda non comunicou a Consellería de Educación a porcentaxe de seguimento da folga de mestres convocada pola CIG. ¿Será unha nova mostra das malas artes empregadas por este organismo?
Foi unha folga á que moitos profesores, non só da CIG, senón tamén independentes e dos propios sindicatos que firmaron o preacordo para cargarse as reivindicacións do profesorado, víronse obrigados a apoiar. Non podemos consentir as manobras da consellería para dividir e desmobilizar ao profesorado, o vodevil que representaron as centrais sindicais que en principio convocaron unha folga na que endexamais creron e que logo firman un preacordo, o luns 30 de abril, exactamente o mesmo que o existente o sábado, cando negociaron por separado coa consellería. Un preacordo no se que cargan a xornada de catro horas e na que, a pesares do que digan eses sindicatos, consellería e medios de comunicación, non se garante en absoluto a igualdade de acceso de todos os centros a esa nova xornada de cinco horas. Bastaba que o acordo contemplase que a xornada se xeralizaba a todos os centros, independentemente de que teñan ou non servizo de transporte escolar, para que esta mobilización tivese menos repercusión. Porque señores, se a xornada dos centros depende do transporte escolar, está claro que con ese preacordo, tal como está redactado, seguiría habendo diferencias entre os centros, saíndo os do rural claramente perxudicados. Todos sabemos a tarta que se reparten os transportistas e cómo está deseñado o plano do transporte escolar nas catro provincias. Farían falla unha porrada de millóns para que todos os centros de Galicia, de infantil, primaria e secundaria, tivesen prácticamente o mesmo horario. Coidamos que no fondo, a consellería queríalle meter un gol pola escuadra ao profesorado galego co beneplácito de sindicatos que, ao parecer, non lle importa en absoluto defender as condicións de traballo de quen representan.
No fondo, estamos a defender tamén aos nosos alumnos e alumnas. Non podemos consentir que exista a posibilidade de que algún colexio galego teña que impartir clase pola tarde en xuño e setembro, porque as condicións nas que se van impartir esas clases non son as mellores para que os procesos de ensino-aprendizaxe se dean con proveito e con efectividade.
Se o argumento é a conciliación laboral e familiar dos pais dos alumnos, invírtase presuposto en monitores de tempo libre e demais, deste xeito a escola pemanecerá aberta con actividades axeitadas á estiaxe e poderá servir como centro de acollida de rapaces que, cada día máis, botan en falta estar cos seus pais e nais. Os sindicatos tiñan que loitar nas empresas para que as xornadas de traballo tiveran en conta a xornada escolar dos seus fillos. Pero estamos a falar dunha sociedade moi evolucionada, da que estamos, de momento, a anos luz.