Chapa en vez de formigón...

Na vía rápida do Salnés, parece ser que os constructores de tal obra trocaron nas canalizacións de auga e regatos o formigón armado (que viña especificado no proxecto inicial) por chapa. Podería ser que os motivos fosen apurar a obra (segundo a Xunta daquel tempo foi rematada nun tempo récord) ou economizar o presuposto (estamos ante unha posible irregularidade). Agora, o paso do tempo e a enorme cantidade de auga das escorrentías acabaron por afundir varios tramos desa importante vía coas conseguintes molestias para usuarios, veciños, empresas e traballadores.
¡Hai que ver! Na obra pública tamén hai "timos". Os responsables da Administración, xestores e técnicos, deben ter a ética suficiente como para comprobar que esas modificacións dos proxectos iniciais son lícitas, aconsellables e realmente necesarias. Posiblemente, calquera destes "persoeiros", nunha obra propia, son moi celosos co cumprimento exacto do proxecto de obra (se no tellado da miña casa está presupostado pizarra que non ma poñan de tella). Esa ética "privada" debería ser respectada e defendida escrupulosamente cando se trata dunha obra pública, con diñeiro de todos, que é para o ben común da colectividade.
Pensamos que a actual Administración debe investigar o que sucedeu e tomar medidas contra eses "chourizos" do público difrazados de técnicos, funcionarios e políticos.

Aos veciños da rúa Cabeza de Manzaneda, Ourense...

Estimados veciños:
Ante os prexuizos, información e cultura. Ante a marxinación, solidariedade. Teñen unha oportunidade única de dar unha lección de humanidade e tolerancia a toda a cidadanía ourensá. O camiño que están a escoller é propio dunha sociedade egoísta, marxinadora das persoas que sofren, clasista e puritana.
Fagan o favor de rectificar, que é de sabios. Non se opoñan a que o Comité Anti-Sida abra un local na súa rúa...

A golpe de vídeos...

Últimamente parece que a política española está contaxiada do efecto Youtube. A oposición presenta un vídeo (por certo, con bastantes falsedades e mostrando o seu xogo sucio) e o partido do goberno presenta outro (bastante respectuoso coa verdade). É o influxo das novas tecnoloxías na política. Moitas veces, bótase en falta que os medios de comunicación fagan moito máis uso da hemeroteca para amosar o que os políticos fixeron, dixeron ou prometeron para que a responsabilidade política e a honestidade sexa un valor en alza que mellore a imaxe pública dos dirixentes dos partidos. Por iso, este último vídeo dos socialistas ten ese acerto.
Agora a AVT anuncia outro vídeo. Xa nos podemos pór a tremer porque esa organización está manipulada polo PP con engadidos de ultras, nostálxicos franquistas e fachas que pouco ben lle están a facer ás victimas do terrorismo. As victimas do terrorismo merecen todo o noso apoio e respecto, precisan axuda psicolóxica e económica, e non teñen necesidade ningunha de aparecer enfangados e manipulados nunha loita política sen escrúpulos por parte dun bando.
Todos queremos a paz. Se hai unha soa oprtunidade de conseguila, paga a pena intentalo.

A edición galega de El País

Mañá, día 22 de novembro, verá a luz por primeira vez, a edición galega de El País. Xa era hora de que un medio de comunicación tan importante levase adiante o proxecto dunha versión galega do xornal, con noticias do noso país. Isto suporá que Galicia estará neste aspecto, por fin, ao mesmo nivel que outras nacionalidades do Estado como Cataluña ou País Vasco. Por outra banda, esperamos que isto sirva de aliciente aos xornais galegos para mellorar o rigor e o compromiso cunha terra que cada vez avanza na súa modernización, pero á que lle queda aínda un longo camiño.
Saudamos pois con esperanza e ilusión esta edición galega de El Pais.

O cambio climático e o porco...

¡Menudo mes de novembro! Boa temperatura, non vai frío, aínda non caeu a primeira xeada... Pode ser un síntoma do próximo cambio climático. Isto está a afectar aos costumes dos pobos. Ata hai pouco dicíase: "A cada porquiño chégalle o seu San Martiño" referíndose a que por esta data, debido ás baixas temperaturas que xa había e a que era común que lucise o sol (o veranciño de San Martiño) facíase a mata do porco. Agora con isto do quecemento da atmosfera e tamén, por que non, a que se conta con máis días festivos para realizar as tarefas propias, poderiamos dicir: "Pola Constitución, ao porco chégalle a defunción". É que xa non é coma antes...

Ante a liberación de visóns das granxas...

Podemos estar en contra da cría en cautividade de especies co único obxectivo de proporcionar a súa pel para a confección de abrigos e demais roupa. E coido que a forma de frear esta actividade económica tan perxudicial para estes animaliños sería unirse todos os consumidores e non mercar productos dese xénero. No meu contorno, non entra ningunha prenda desas características.
O que non é de recibo é asaltar as granxas e liberar aos visóns. A esta acción non se lle poder pór o calificativo de "ecolóxica" porque non se pode soltar nun medio hostil a una especie que non é propia dese medio. Primeiro, porque as criaturas morren rapidamente ao non estar adaptados a esas condicións. Segundo, porque se algún animal sobrevive causará tal desequilibrio que se convertirá nun factor negativo.
Estas accións sobre as granxas son obra de persoas integristas, de persoas fanáticas dunha idea a quen o seu intelecto non lle aporta solucións razoables que vaian a favor dos seres a quen supostamente cren defender con esas soltas antiecolóxicas.

A contralexislación... ¿dará votos?

Acabámonos de enterar que a presidenta da Comunidade de Madrid e o seu goberno autonómico pasa completamente do Decreto do Goberno Central coñecido como Lei Antitabaco. Nun exercicio similar ao que fan unhas cadeas de televisión cando contraprograman, acaba de lexislar que é posible fumar en vodas, actos oficiais e en comedores maiores de 100 metros cadrados.
Isto constitúe a oficialización dun atentado contra a saúde pública.
Coido que parte da culpa tena o goberno, que fixo unha lei timorata. Debería prohibir fumar en TODOS os establecementos públicos pechados. Un fumador non ten dereito a convertir a alguén que estea nun local público pechado nun fumador pasivo. Na rúa, ao aire libre, que faga o que desexe.
O tabaco é causa directa de bastantes mortes e indirecta de moitas enfermidades. Os gobernantes teñen a obriga de garantir a saúde pública dos seus cidadáns. Faltar a esta máxima constitúe un atentado contra os seus dereitos individuais. De todos os xeitos, seguro que moitos madrileños, fumadores e persoas que se benefician económicamente desta medida, estarán dándolle as grazas a Esperanza Aguirre pola súa ocorrencia. Pero xa sabemos que é o home: un ser ao que lle soe faltar o máis común dos sentidos, que sería o sentido común. Claro que Esperanza Aguirre xa terá pensado como afrontar as consecuencias da súa medida: os enfermos polo tabaco poderán paliar as súas enfermidades e pasar os seus últimos días nunha clínica pública de xestión privada ou tranquilamente, nunha clínica privada, xestionada por unha empresa da súa órbita...
¿Dará moitos votos?

Parece mentira, pero a economía manda...

Durante anos vimos escoitando por ecoloxistas, científicos, institucións comprometidas coa defensa do noso planeta, que o efecto invernadoiro está a causar estragos no equilibrio da natureza e que vai influir na vida cotiá das persoas nun futuro non moi lonxano. Ata no Cumio de Kioto conseguiuse un acordo para disminuir as emisións dos gases por parte dos países que o subscribiron.
A percepción que tiñamos era que todo eran boas palabras, pero sen actuacións comprometidas realmente eficaces.
Agora, Toni Blair declara que o quecemento da Terra vai causar unha gravísima crise na economía mundial. ¡Atención! ¡Temos un problema! ¡Agora si! Cando o peto dos poderosos está ameazado, entón hai unha razón convincente para recoñecer a existencia dun problema e a necesidade de resolvelo. ¡A economía manda!
A ver que fai agora o país máis rico, o país máis contaminante do mundo e o país que se negou desde un principio a reducir as emisións de gases de efecto invernadoiro. O noso país, España, tamén ten que cumprir o que firmou en Kioto. Para iso temos que aportar todos o noso gran de area.

Ten razón a ministra Cristina Narbona...

A ministra Cristina Narbona acaba de declarar que queda moito por saber sobre a praga de incendios deste verán na nosa terra.
É ben certo. Aínda que foron investigados, detidos e postos a disposición xudicial un elevado número de incendiarios (comparado con anos precedentes) non é menos certo que este número é pírrico comparado co de incendios detectados no mes de agosto. Polo tanto, non se pode concluir que no haxa unha trama organizada posto que non pillaron a un número significativo de incendiarios. A mostra non é significativa para poder realizar unha xeralización cun erro estatístico axeitado. Seguro que quedan moitos nas súas casas preparándose para a nova campaña ou para cando a presión policial diminúa.
O labor investigador e a presión policial e social ten que continuar.

¿Para que serven os Consellos Escolares?

Cando chega a época das eleccións aos Consellos Escolares dos centros educativos, é frecuente escoitar aos políticos que dirixen a Administración Educativa "panexíricos" sobre a importancia da participación de todos os sectores nesas eleccións xa que o Consello Escolar é o órgano colexiado de goberno que controla democraticamente o discorrer do centro.
A realidade é ben diferente porque, moitas veces, é posible e frecuente chegar á conclusión de que os Consellos Escolares realmente non valen para nada. Sobre todo, cando a propia Administración Educativa revoca e rexeita acordos que non van en contra de ningunha lexislación, tomados democraticamente, en aras de criterios economicistas. Pensen neste exemplo real:
Un centro, que escolariza a alumnado de Infantil, Primaria e ESO, é dicir, alumnos desde 3 anos a 16 anos, ten un horario que o Consello Escolar considera que está a dificultar o rendemento académico dos alumnos porque a hora de entrada é as 10:30 h. e a hora de saída é ás 17:30 h, con dúas longas horas na hora de comer, que desperdicia as primeiras horas da mañá (alumnos de 4º da ESO entrando ás 10:30 h semella unha aberración), cando está demostrado que o rendemento é maior, acorda por unanimidade solicitar un cambio neste horario de xeito que se adiante a entrada e se reduza o recreo de comedor. Xa me dirán se non é razonable e pedagóxicamente fundamentada dita solicitude.
A contestación da Administración Educativa é que, co gallo de non gastar máis en transporte escolar, e previa consulta coa empresa de transportes (atención, fíxense ben quen condiciona a calidade dun centro rural, dito doutro xeito, fíxense ben quen manda) é imposible atender a petición formulada polo Consello Escolar.
De aquí dedúcese que o Consello Escolar non ten capacidade de decisión ningunha, polo tanto, non serve realmente para os fins que a lexislación lle asigna nas súas competencias.
Tamén se deduce, evidentemente, que as empresas de transporte condicionan máis do debido a vida dos centros educativos. E isto é así porque está claro que racionalizar o gasto é un obxectivo de calquera administración. Se un goberno di por activa e por pasiva que a Educación está dentro das súas prioridades, haberá que atender aquelas peticións que redunden nunha mellora da calidade educativa dos centros e, un horario "digno" para os alumnos é unha aspiración lóxica a atender. Igual non é tan importante subvencionar unidades en colexios concertados cando ao seu carón hai centros públicos valeiros. Ese diñeiro podería ser dirixido a outras partidas máis beneficiosas para todos. Se por outra banda, dícese que o goberno quere recuperar o rural, destinen presuposto para que a calidade dos centros rurais sexa a necesaria, así se porán condicións axeitadas para que se fixe poboación.
Para rematar. Gustaríanos que a política educativa dunha consellería fora desenvolvida por políticos, cos seus criterios, entre os cales non deberían estar ausentes razóns pedagóxicas, e non condicionada por determinados grupos de presión que só buscan o seu interese.

A calidade dos ferrocarrís en Galicia

Renfe ten por costume marxinar a Galicia en canto ao servicio ferroviario que dá aos galegos e ás galegas. Desde sempre, Galicia tivo do peor material rodante de toda a rede española, un material moi antigo, xa moi desgastado co paso do tempo, que ven aquí, ao noroeste de España, a rematar os seus días de uso. Un material que hoxe por hoxe non responde a un servicio digno en pleno século XXI.
Entre A Coruña e Vigo si que hai un servizo bastante acorde coas necesidades e cunha calidade bastante boa. Claro, é a liña máis rendable de Galicia. Para as demais, segundo a compañía bastante deficitarias, está reservada ese material propio case dun museo do ferrocarril. Pensamos que todos pagamos impostos e deberiamos ter a mesma calidade dos servizos que se nos ofrecen, pero, dadas as circunstancias e as políticas que a empresa desenvolve, semella bastante utópico pedir que nos traten en igualdade de condicións respecto ás demais autonomías. É coma unha pescada que se morde a cola: como a calidade do servizo deixa moito que desexar, os usuarios son cada vez menos, entón non é rendable, polo tanto a compañía non invirte en modernización e o servizo non cubre as necesidades dos seus posibles clientes, e volta a empezar...
Coido que dá igual quen goberne: sempre estaremos á cola. Tan pronto como a empresa merque novas unidades, a Galicia enviará as substituidas por estas novas, e así per secula seculorum. Amén.
¿Que podemos facer?

Una página sobre os incendios en Galicia moi interesante

Acabo de atopar unha páxina en castelán moi interesante, que tenta facer un estudo bastante completo das causas dos incendios en Galicia. Paga a pena entrar e ler.
Páxina de incendios forestais

Algo arrecende en Galicia

Onte lin en La Voz de Galicia dúas páxinas sobre algunhas fallas de coordinación que houbo na Semana Negra do Monte Galego que me deixaron coa boca aberta. ¿Pero pode ser máis importante seguir as directrices dos dirixentes dun partido político que apagar o lume?¿Pero é posible non brindar axuda con medios materiais vendo como se está a consumir o monte da nosa terra?¿Pero é posible ter a conciencia tranquila?
Algo arrecende en Galicia, e non só é o cheiro a chamusco. Hai políticos aos que, e perdoen a expresión, "hai que darlles de comer a parte..." Estes días deberían de ser de auténtica autocrítica por parte de todos e todas, se non, xamais conseguiremos atopar as verdadeiras causas dos incendios e a maneira mellor de conseguir acabar con esta horrible lacra.

Educación Ambiental, tamén na TVG

Ante a desesperación, a impotencia e a carraxe producida pola praga incesante de incendios forestais, consideramos que os medios de comunicación públicos galegos, entre eles a TVG, deberían afrontar seriamente o compromiso de informar e formar ambientalmente ás galegas e aos galegos.
Antes había un programa, Senda Verde, que cubría en certo modo este ámbito, pero desapareceu da programación. Máis ben, o director, Enrique Banet, foi despedido, inxustamente, represaliado por participar naquel famoso "Hai que botalos". O oco deixado por este grandísimo profesional aínda non foi cuberto polo actual equipo directivo e bótase en falla un verdadeiro programa de educación ambiental na TVG. Sería a maneira correcta de actuar pensando no que ten que suceder necesariamente nesta terra cando pase o lume.

Máis...

Ourense, ás 22:24h.

Seguimos...

Ourense, 21:30. Unhas casas de Eiroás perigan seriamente.

Seguimos sen tregua

Ourense, 20:55
En cinco minutos, parece que prendeu polo aire no monte da esquerda.

Ourense, 20:45.


¡Incendiarios, fóra de GALICIA!¡Se nacestes nesta terra, non sodes merecerentes de ser chamados GALEGOS!

A plaga incendiaria segue... e tres

Aquí está a última imaxe do ceo ourensán ás 20:30h. Outro incendio pola zona de Velle tingue así os nosos ceos: un espectáculo deprimente.

A plaga incendiaria segue... e dous

Detrás dese incendio, poden observar outro que parece de maiores proporcións, cun fume negro espantoso e que deixa todo o val do Miño tapado por un manto noxento e cheirento de fume.

A plaga incendiaria segue...

Segue a plaga incendiaria. Sen descanso. Destructiva coma o "Alien" da película. Mentres, algúns políticos empezan a pasar factura, a tentar rendabilizar politicamente a desgracia dos galegos. ¡Impresentable! ¡A ver se pensan que non nos lembramos do que sucedía cando eles tiñan a responsablidade política!
Aquí teñen unha foto dun incendio, en Ourense mesmo, que empezou ás 12:45 h. e que está así ás 16:25h.

Chegou agosto e... ¡arde Galicia!

Coma todos os anos, nada máis chegaren o mes de agosto, escomezan e espállanse os lumes polos montes galegos. A terrorífica plaga negra que arrasa con superficies forestais, bosques e matos chega irremisiblemente. Incluso, ata son causa da morte de persoas, coma aconteceu onte en Cerdedo. De nada serve o posible traballo de prevención feito no inverno.
Levamos moitos anos con esta plaga e coido que temos que dicir un ¡Nunca máis! definitivo. Os gobernos sucédense, pero o lume segue implacable. As posibles causas de que case o noventa por cento dos incendios sexan provocados seguen sen ser estudiadas a fondo: intereses urbanísticos, intereses de agricultores e gandeiros, intereses da industria madeireira, intereses da industria apagalume que se montou por culpa desta lacra... Cada vez estamos máis convencidos de que hai certas mafias que propician e provocan os lumes; deben ser investigadas tal como se fosen organizacións criminais e case terroristas. Cómpre investigar lume por lume, como se levou a cabo e quen gaña en cada incendio coa devastación que trae consigo. É preciso que dun incendio, ninguén saque proveito. Hai que incentivar que non se prenda lume. O monte ten que volver a producir riqueza, a única maneira de que sexa mimado e mirado doutra forma, porque se non, señores, acabamos coa nosa riqueza ambiental e paisaxística da nosa benquerida terra. Galicia está a contribuir dun xeito patético ao cambio climático no planeta e os seus rigores estamos a empezar a sufrir.
A cousa torna moi seria. Os políticos, responsables de tomar as decisións oportunas, deben plantexarse en serio a desaparición desta plaga. Ao igual que outros presidentes que collen o touro polos cornos e arriman o ombreiro e loitan decididamente contra outras lacras sociais, xa vai sendo hora de que o Presidente Touriño se poña en primeira liña abanderando unha reacción social e efectiva contra os lumes.

O poldro de Cudeiro...

Acabo de ler nun xornal local un artigo de opinión no que se califica ao candidato á alcaldía de Ourense polo PP coma "O poldro de Cudeiro". ¡Que bonito! Soa a alcume dun púxil de boxeo.
Tamén pódese ler no mesmo artigo que "Di o que pensa, e fai o que lle convén". Típica característica do novo caciquiño galego. Pensándoo un chisco, este candidato parece feito a imaxe e semellanza do xefe do PP e case da provincia, incluso ata na talla...

...E seguimos cos despropósitos

¿Saben vostedes que en Galicia, no sećulo XXI, hai alumnas e alumnos de 4º da ESO, é dicir, con 16 anos, que comezan a súa xornada escolar ás 10:30 h. da mañá?
Incrible, ¿verdade? Cando a meirande parte dos seus compañeiros xa levan case dúas horas de traballo, estes aínda están a empezar. Os estudos sobre a xornada escolar sinalan que o rendemento dos alumnos é mellor nas primeiras horas da mañá que nas últimas. Razón de peso para que a xornada escolar comece o máis cedo posible.
Claro. O problema é que estes alumnos, do ámbito rural para aumentar as diferencias con respecto aos da capital, dependen do transporte escolar. Para aforrar presuposto, a Administración anterior ideou un plan combinado de transporte de xeito que é moi difícil modificar o horario dun centro sen prexudicar a outros. E como parece ser que as empresas de transporte teñen o último que dicir nisto, co beneplácito dos políticos de turno, os verdadeiramente danados son as alumnas e os alumnos destes centros.
A responsabilidade é en primeiro lugar dos pais e nais dos alumnos, que consinten esta situación. Tamén é responsabilidade da administración educativa, que é a que ten a derradeira palabra.
Pois nada. Sigamos así. A calidade da educación que reciben algúns alumnos do rural estase a ver afectada negativamente por un horario totalmente irracional, antipedagóxico e que non favorece o seu mellor rendemento.
En nome das alumnas e alumnos, moitas grazas, a quen corresponda.

¿Hai dous dedos de fronte na Consellería de Educación?

Estamos perdidos... Esta xente que está agora ao fronte da Consellería de Educación ou non ten nin idea dunha gran parte realidade escolar de Galicia ou é negada. Só vou expoñer dous exemplos moi recentes:

1. Convocan axudas para proxectos de innovación educativa para introducir as TICS nos centros. Ata aí moi ben, pero, pásmense señores, só serán elixidos 10 centros de toda Galicia... Repito: 10. ¿Cal será a repercusión de tal medida?¿10 centros?¿E os demais?Con todo o papeleo que supón a elaboración de dito proxecto, tanta reunión, tanta burocracia, en época final de curso cando a burocracia xa nun centro aumenta... ¿paga a pena tanto traballo para que logo só escollan a 10? Isto é sinónimo de negación, incapacidade para artellar outra estratexia máis efectiva. ¡Ah, claro! Logo, carteliño por aquí, carteliño por alá, publicidade con letras grandes (só o que convén que se vexa ben)...
2. No programa de gratuidade de libros de textos, para a reposición de libros de primeiro ciclo de Primaria otórganse 95 € por alumno. Como hai que repoñer todos (Lingua Galega, Lingua Castelá, Matemáticas, Coñecemento do Medio, Inglés e Relixión), xa que os alumnos escriben en todos, empezas a sumar e sáenche uns 125 € por alumno. Pódese na páxina da Consellería consultar os prezos dos libros.¿Como se vai pagar esa diferencia?¿A cargo dos cartos dos centros?¿Haberá que quitar libros desa lista para que paguen as familias? ¿Haberá que habilitar un presuposto especial? Outra proba de ineptitude, de adopción dunha medida precipitada para tentar facer un anuncio "espectacular" que... está a custar moitos cartos de todos.
   

Estamos seguros que dentro de poucas datas teremos máis datos... Coido que na Consellería de Educación non hai demasiadas luces.

¿Acabáronse os cartos...?

Estes días andiveron a asfaltar a N 525 desde Ourense dirección Santiago. Os usuarios desta estrada tiñamos todos unha grande satisfacción dado o mal estado do fiirme. Empezaron preto da gasolineira de O Viso tirando para arriba. De súpeto, pararon as obras antes de chegar ao tramo en peores condicións e pintaron de amarelo o que xa asfaltaron e desapareceron as máquinas.
¿Haberanse esgotado os cartos?

As axudas da Xunta para mercar un ordenador

A Consellería de Educación vai entregar 300 euros a 10.000 alumnos de quinto de primaria a segundo da ESO dos colexios públicos e concertados para favorecer ás familias coas rendas máis baixas para que as novas tecnoloxías poidan entrar nestes fogares. É unha axuda compatible con outras axudas públicas e privadas doutros organismos públicos e entidades. Temos visto por aí axudas de entidades públicas que esixen ter conexión tipo ADSL, cousa rara na Galicia rural (este é un xeito máis de desigualde).
Esperemos que realmente a axuda lle sexa concedida a familias con rendas baixas, aínda que para estas familias 300 euros pouco lle suporán ante o prezo dun portátil ou ordenador de sobremesa. Máis cando parece que van esixir comprometerse ás familias a manter o ordenador durante catro anos (cousa que non teño nin idea de como se pode demostrar). Canto máis barato sexa un ordenador, antes se queda desfasado.
O que nos chama particularmente a atención é o procedemento de solicitude. Non sei. Ás veces parece que as mentes pensantes desa consellería deben vivir noutro mundo, noutra dimensión. Xa lles pasou cando de golpe e porrazo, a varios días de escomezar o curso, decidiron a gratuidade de todos os libros de primaria polo sistema de préstamo por catro anos sen decatarse que no primeiro ciclo de primaria os alumnos escriben nos libros e hai que cambialos cada ano... Pois agora, este procedemento de solicitude da axuda só se pode realizar por Internet. Para acceder a Internet cómpre ter un ordenador. As familias que xa mercaron un ordenador desde o primeiro de xaneiro son afortunadas (agora, a cumprir os requisitos de ter renda baixa...). Pero se o obxectivo da axuda é favorecer a compra desta tecnoloxía, ¿como farán os fogares que non a teñan para solicitar dita axuda? Claro, primerio deben mercar un ordenador, conseguir conexión a Internet ( no rural case non hai ADSL, tampouco é imprescindible hoxe en día...), recibir un curso rápido de manexo e logo aprender a entrar na páxina web da Consellería para cubrir os formularios. E todo isto débeno facer nun prazo dun mes. ¡Que ben!¡Canta lucidez hai por aí arriba! Isto sería parecido a esixir ir ao exame teórico do carné de conducir, conducindo o teu propio coche. Igual ás mentes pensantes contan coa boa dispoñibilidade dos veciños, dun amigo, dos funcionarios e autoridades para prestarlle os ordenadores ou para facerlles eles mesmos os trámites. ¡Que lle imos facer!
Algúns pensarán só son 300 euros... pero por 10.000 familias son... 3.000.000 de euros... case nada. ¿E con eses cartos non se podería tomar outro tipo de medida máis efectiva que realmente beneficiara ás familias con rendas máis baixas para que entrasen no universo das TIC?

O Auditorio Municipal de Ourense

O Auditorio Municipal de Ourense ten preto dun ano de uso e xa podemos extraer algunhas conclusións da instalación e da xestión que se está a levar.
Temos que afirmar que a acústica da sala principal é nefasta. E iso que teño lido na prensa local a xente "cualificada" defendendo a boa acústica. Pois penso que erran. O escenario absorbe todo o son, o son non se proxecta cara ao público. Preguntámoslle a algúns músicos que tocaron no escenario e dixeron que lles foi moi difícil tocar porque entre eles case non se escoitaban.
Teño escoitado orquestras sinfónicas de máis de cen músicos cun son totalmente apagado, como se tocaran só dez; o que máis se escoita é a corda (porque está diante), o vento madeira e vento metal paracen estar tocando alá lonxe, na Praza Maior... Teño escoitado un grupo de gaiteiros cun son aceptable cando tocan en primeira liña pero completamente apagado cando tocan máis adentro. Teño escoitado a unha solista de piano cun son completamente inexpresivo e nun piano desafinado (era ao principio da singladura). Teño escoitado unha obra de teatro onde as voces dos actores e actrices eran case inintelixibles. Agora si, se usamos amplificación, xa te podes tapar os oídos porque a intensidade é demasiada (léanse concertos de Sabina e Serrat). Conclusión: temos un Auditorio tan mal deseñado acusticamente que practicamente non serve para escoitar música. En Ourense teñen moitísima mellor acústica o Teatro Principal e o Auditorio do Conservatorio... Están a anos luz.
Se a isto engadimos a pésima decoración interior (oscura, negra, lúgubre) e a incomodidade das ringleiras de butacas tan preto unhas das outras, podemos dicir que esta obra é unha auténtica chapuza...
Non falaremos moito da xestión do Auditorio. Ao fronte dela está unha persoa a quen isto lle vén un pouco grande porque lle falta formación específica. A publicidade de moitas actuacións é case nula, a calidade dalgunhas orquestras que se trouxeron (por parte do Concello) deixou nalgúns casos moito que desexar... A falla de coordinación dentro do propio Auditorio e co Teatro Principal fai que ás veces haxa ata tres concertos de música do mesmo estilo nun espazo dunha hora. A anécdota de onte coa Federaçao Tramontano Dumiense de Bandas Filharmónicas é moi significativa: quince persoas escoitando o concerto e entre elas nin estaba o xerente nin o técnico de cultura a quen a banda-orquestra quería agasallar....
Coido que Ourense merecería outra cousa...

A N 525 desde Ourense a Cea: estado calamitoso

O tramo entre Ourense a Cea da N 525, estrada Zamora-Santiago, está nun estado calamitoso. O asfalto está desconchado e hai unha chea de baches por todos os carrís. A pesares de que preto de Vilamarín está o centro de conservación de estradas, os operarios pásanse semana si semana non parcheando... debe ser por telos ocupados porque a efectividade do que fan só dura un par de horas mentres os coches e camións levantan pouco a pouco o rego asfáltico empregado.
É curioso. Eu percorro este tramo todos os días un par de veces e sufro a incomodidade e os gastos que o pésimo estado do asfalto me ocasiona. Esta estrada vai a Santiago e por aí seguro que pasan moitos coches oficiais de altos cargos da Xunta. Claro, estes señores viaxan no seu coche oficial e os gastos son pagados polos demais cidadáns, non polo seu peto directamente.
¿Non sería mellor levantar a capa asfáltica e volver pór unha nova? Coas novas máquinas que temos visto é cuestións de días. Así os pobres traballadores de conservación deixarán de facer cousas inútiles e poderán adicarse a outros menesteres e os conductores teremos máis seguridade nas nosas viaxes.

Ourense e os autobuses urbanos...¡bravo, Cabezas!

O alcalde Cabezas está que se sae. Ten a cidade estresada. Ademais de aprobar uns presupostos que hipotecan o futuro da cidade e que invirten pouco en melloras na cidade, agora agasállanos con autobuses de 15 anos de antigüidade, rematriculados e repintados, procedentes de Zaragoza.
Hai dous meses que a actual empresa gañou o concurso de adxudicación e todos esperabamos melloras importantes. De terras aragonesas chegaron unhas máquinas veteranas e obsoletas, que de súpeto paran no medio da rúa e formas atascos impresionantes, perfuman ós viaxeiros con "Madeiras de Oriente Gasoleadas", torturan os seus oídos con chirriantes sons e pechan as portas sen o control do chófer, co conseguinte perigo e susto para os usuarios.
¡Gracias, Cabezas, os que imos en bus te consideramos un monstro da xestión!¡Que ben nos tratas!¡Estamos encantados!¡Preséntate outra vez as eleccións, que o noso voto telo "amañado"!