O pasado mércores, día 10 de setembro, na edición de Ourense de La Voz de Galicia, aparecía un artigo titulado "La fortuna de la inspectora". Está firmado por Antón Feito, que non sabemos se o nome responde a unha persoa de carne e óso ou é o alcume xornalístico dalgún redactor local dese diario. Nel se glosa a figura dunha inspectora de educación que salvou a vida nun terrorífico accidente de coche, na mesma páxina podemos observar unha foto do estado final do vehículo. Non temos nada que dicir sobre o contido do artigo, aínda que pensamos que tanto halago en todos os eidos da vida se nos volva dun empalagoso esaxerado e case nos atrevemos a calificalo de repulsivo. Alá o firmante coas súas intencións...
Sen embargo, hai unha oración que nos deixa frío, nos escandaliza e nos move a escribir estas poucas palabras. Este é o contexto: "...Ella puede decir, como Beatriz Reyes (la directiva de Caixa Galicia que sobrevivió al accidente de Spanair): Soy afortunada, he vuelto a nacer. María Ester también. Ha sido afortunada, porque la fortuna siempre elige a la gente de bien..." O autor reparou un chisco no que está a dicir? Daríase conta unha vez lido e reflexionado o alcance e repercusións destas palabras? Son todas as persoas que sobreviven a un accidente xente de ben? Son todas as persoas que perecen nun accidente non merecedoras do calificativo xente de ben? Que terá que ver a fortuna ou sobrevivir a un accidente con ser ou non ser xente de ben?
Unha vez un membro dunha secta díxonos: "As persoas que morren nos accidentes de tráfico fano a causa dos seus pecados..." E quedou tan pancho. No fondo, non soa semellante á frase anterior?
1 comentario:
"A sorte só persegue ás persoas de ben?"
Hainos que axiña botan a lingua a pacer.
Publicar un comentario